Η θειική χονδροϊτίνη (ετεροπολυσακχαρίτης) είναι ένα από τα κύρια συστατικά των χόνδρων, οι οποίοι δρουν σαν “μαξιλαράκια” μεταξύ των οστών των αρθρώσεων, εμποδίζοντας την τριβή τους. Oι χόνδροι μπορούν να φθαρούν, λόγω ηλικίας ή βαριάς καταπόνησης (π.χ. με συνεχή ανύψωση βαριών αντικειμένων) οδηγώντας σε οστεοαρθρίτιδα, κατάσταση που μπορεί να είναι πολύ επώδυνη.Η θειική χονδροϊτίνη έχει σημαντική προληπτική και θεραπευτική δράση κατά της οστεοαρθρίτιδας, αυξάνοντας την παραγωγή υαλουρονικού οξέος και εμποδίζοντας τη δράση των ενζύμων που προκαλούν τη διάσπαση και εκφυλισμό των χόνδρων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επτά διπλά-τυφλών κλινικών μελετών που διήρκεσαν 4, τουλάχιστον, εβδομάδες σημειώθηκε σημαντική μείωση του πόνου σε ομάδες οστεοαρθριτικών που λάμβαναν θειική χονδροϊτίνη, σε σχέση με τις ομάδες που λάμβαναν placebo (JAMA, 2000, 283:1469-75).

Άλλες μελέτες διάρκειας 1-3 ετών έδειξαν σταμάτημα ή σαφή μείωση της φθοράς των χόνδρων και βελτίωση της κίνησης των αρθρώσεων στις ομάδες που λάμβαναν θειική χονδροϊτίνη σε σχέση με τις ομάδες placebo.

Φαίνεται ότι η θειική χονδροϊτίνη έχει δράση και κατά της αρτηριοσκλήρωσης, σύμφωνα με μελέτες σε ζώα και μια μελέτη σε ανθρώπους. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, 60 πάσχοντες από στεφανιαία νόσο έλαβαν 2000 mg θειικής χονδροϊτίνης ημερησίως για 900 ημέρες. Κατά το διάστημα αυτό ένας μόνο στους 60 ασθενείς υπέστη οξύ στεφανιαίο επεισόδιο, ενώ στην ομάδα που δεν λάμβανε χονδροϊτίνη (ομάδα placebo) ο αριθμός των οξέων επεισοδίων ήταν 16 φορές μεγαλύτερος (16 στους 60) (Atherosclerosis, 1972, 16:105-18).

Άλλες μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι η θειική χονδροϊτίνη βοηθάει στη θεραπεία των σπασμένων οστών. Παρόμοιες μελέτες με ανθρώπους δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής.

Η θειική χονδροϊτίνη θεωρείται εξαιρετικά ασφαλής. Υπάρχει πάντως η θεωρητική πιθανότητα να έχει αντιπηκτικές ιδιότητες και ως εκ τούτου να αυξάνει τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων.