Το μαγνήσιο (όπως και ο φωσφόρος και το ασβέστιο) είναι απαραίτητο για την υγεία των οστών και των δοντιών, ενώ, μαζί με το ασβέστιο, ρυθμίζουν τη δραστηριότητα των μυών: το μαγνήσιο είναι μυοχαλαρωτικό, ενώ το ασβέστιο μυοδιεγερτικό.Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για το μεταβολισμό και τη σύνθεση των πρωτεϊνών, για την ενεργοποίηση μεγάλου αριθμού ενζύμων και για τη διέλευση του νατρίου και καλίου μέσω των κυτταρικών μεμβρανών.

Ικανοποιητικά επίπεδα μαγνησίου στο αίμα προστατεύουν το καρδιαγγειακό σύστημα και προφυλάσσουν από καρδιακές αρρυθμίες και, πιθανώς, από εγκεφαλικά επεισόδια.

Λαμβανόμενο ως συμπλήρωμα, το μαγνήσιο είναι δυνατόν να βοηθήσει σε περιπτώσεις αϋπνίας, στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, σε κράμπες, καθώς και σε καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως η υπέρταση ή η στηθάγχη, εξ αιτίας σπασμών της στεφανιαίας αρτηρίας.

Σύμφωνα με επιφανείς αμερικανούς καρδιολόγους το μαγνήσιο επίσης:

– βοηθάει την καρδιά να ωθεί στις αρτηρίες μεγαλύτερο όγκο αίματος, χωρίς την ανάγκη επιπλέον οξυγόνου.

– χαλαρώνει τα συνεσταλμένα αγγεία, επιτρέποντας στο αίμα να ρέει πιο ελεύθερα.

– αποτρέπει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων, μειώνοντας, έτσι, τις πιθανότητες σχηματισμού θρόμβων και απόφραξης αρτηριών.

– μειώνει την κακή (LDL) και αυξάνει την καλή (HDL) χοληστερίνη.

Τα συμπληρώματα μαγνησίου βοηθούν τους διαβητικούς τύπου II (μη εξαρτώμενους από ινσουλίνη) να ρυθμίσουν ευκολότερα το ζάχαρό τους, επιτρέποντας τη μείωση των αντιδιαβητικών φαρμάκων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη διακοπή τους (αυτό θα πρέπει να γίνεται με τη συνεργασία του θεράποντος ιατρού). Στους διαβητικούς τύπου I το μαγνήσιο είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικό.

Το μαγνήσιο ενισχύει το σμάλτο των δοντιών, ενώ είναι σημαντικό για την πυκνότητα της οστικής μάζας και την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Χωρίς επαρκή ποσότητα μαγνησίου, ούτε ικανοποιητική ποσότητα ασβεστίου μπορεί να συγκρατηθεί στα οστά, τα οποία, έτσι, γίνονται πιο εύθραυστα και επιρρεπή στην οστεοπόρωση. Το μαγνήσιο, εξ άλλου, διατηρεί το ασβέστιο σε διάλυση, αποτρέποντας την επικάθησή του στις αρτηρίες και το σχηματισμό λίθων στα νεφρά και τη χολή.

Το μαγνήσιο, τέλος, βοηθάει στην καλύτερη ποιότητα του ύπνου, ενώ μειώνει την τάση που έχουν ορισμένα άτομα να τρίβουν (τρίζουν) τα δόντια τους κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες περιπτώσεις και οι ημερήσιες δόσεις μαγνησίου που χρησιμοποιούνται από αμερικανούς γιατρούς:

Στηθάγχη: 500 – 1000 mg

Υψηλή πίεση: 500 – 750 mg

Οστεοπόρωση: 500 – 1000 mg

Χρήση αντισυλληπτικών: 500 – 750 mg

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Μεγάλος αριθμός ατόμων υποφέρει από ανεπάρκεια μαγνησίου ή βρίσκεται σε κίνδυνο μιας τέτοιας ανεπάρκειας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται άτομα με γαστρεντερικές παθήσεις (π.χ. πάθηση του Crohn), άτομα με παρατεταμένο ή έντονο στρες, οι διαβητικοί, οι αλκοολικοί, καθώς και οι χρήστες σημαντικού αριθμού φαρμάκων, όπως τα διουρητικά και τα αντιβιοτικά, ιδίως δε τα αντισυλληπτικά. Αυτός είναι, όπως φαίνεται, και ο λόγος που οι γυναίκες που παίρνουν το “χάπι” παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά θρομβώσεων, δεδομένου ότι η ανεπάρκεια μαγνησίου ευνοεί τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων και το σχηματισμό θρόμβων.

Η ανεπάρκεια μαγνησίου είναι από τους βασικούς λόγους πολλών καρδιαγγειακών παθήσεων, σε πολλές δε περιπτώσεις και άλλων παθολογικών καταστάσεων, όπως η κατάθλιψη, η αϋπνία, το άσθμα, το ευερέθιστο έντερο, η χρόνια κόπωση, ο πρόωρος τοκετός, η εκλαμψία.

Επειδή το μαγνήσιο έχει αντιόξινες ιδιότητες είναι καλύτερα να μην λαμβάνεται μετά τα γεύματα, εκτός αν η οξύτητα των γαστρικών υγρών είναι αυξημένη. Ας σημειωθεί ότι πολλά αντιόξινα φάρμακα περιέχουν άλατα μαγνησίου.

Σύμφωνα με τη γνώμη αρκετών ειδικών είναι καλύτερα το μαγνήσιο να λαμβάνεται μαζί με ασβέστιο, σε μια αναλογία που συνήθως είναι 1 προς 2 (ένα μέρος μαγνησίου προς δύο μέρη ασβεστίου).

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ – ΠΡOΦΥΛΑΞΕΙΣ: Το μαγνήσιο δεν παρουσιάζει τοξικότητα στις συνήθεις δοσολογίες (200 – 800 mg). Ακόμη όμως και πολύ υψηλές δοσολογίες δεν είναι πιθανόν να προκαλέσουν τοξίκωση, επειδή η περίσσεια μαγνησίου αποβάλλεται διά των νεφρών ή μέσω πρόκλησης διάρροιας (ορισμένα καθαρκτικά φάρμακα που περιέχουν μαγνήσιο δρουν με αυτό τον τρόπο).

Όσοι υποφέρουν από νεφρική ανεπάρκεια μπορούν εύκολα να υποστούν τοξίκωση από υψηλές δόσεις μαγνησίου, ιδίως αν αυτές λαμβάνονται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.